Het begint eindelijk door te dringen: als je de natuur minder strak in het keurslijf duwt, komt zij pijlsnel terug. Sinds bermen, veldranden en wandelstroken minder hysterisch worden gemillimeterd, zien we iets gebeuren wat jarenlang onmogelijk leek: biodiversiteit veert terug — zichtbaar, hoorbaar en meetbaar.

Zelfs in ons piepkleine micro-reservaatje voor de deur, de Eemerwaard, is het verschil verbluffend. Dit jaar registreerden we op ons luisterstation al 67 verschillende vogelsoorten. En dat is geen toevallig gelukje: ook de planten, insecten en zoogdieren vertonen dezelfde opwaartse curve, keihard bevestigd door de meldingen op waarnemingen.nl.

Minder klepelen, meer natuur

En waar ligt dat aan? Geen ingewikkelde theorieën. Gewoon een slimmer maaibeleid van gemeente en waterschap.

• Minder klepelen
• Beter moment van maaien
• Niet alles tegelijk kaalhalen
• En vooral: mensen uitleggen waarom we iets doen

Die laatste is belangrijker dan je denkt. Neem de buurvrouw die klaagde over brandnetels — terwijl ze haar eigen groenafval over de heg kieperde. Zodra je uitlegt dat brandnetels dáár juist van floreren, valt het kwartje. Nu helpt ze zelf mee om de bodem te verarmen.

Hetzelfde geldt voor de toename van bloeiende planten en de vlinders die daarbij horen. Als mensen snappen waarom sommige “rommelige stukjes” waardevol zijn, verandert irritatie in trots.

Accepteren dat niet iedereen tevreden zal zijn hoort erbij. Maar goede uitleg haalt de angel uit 80% van de weerstand. En het resultaat? Meer natuur voor iedereen — zonder dat het extra geld kost.

Een buurtproject dat wél zoden aan de dijk zet

En als we dan toch bezig zijn: waarom niet een stap verder?
Hagen in plaats van prikkeldraad rondom de Eemerwaard.

Het levert in één klap:

• voedsel en dekking voor vogels
• een groene, zachte erfgrens
• bescherming van weidevogels
• bessen, bloemen en geur
• en ja: het ziet er véél mooier uit

Kortom: een kleine ingreep, grote impact.
Wie doet er mee?