Voor mensen met een hond is er niets zo irritant als mensen met gordijnen.
Immers je Boris of Vivie moet nog snel even voor het slapen gaan aftanken. Het is vaak maar een kort rondje en niemand ziet jou … maarrrr jij ziet wel alles. Immers een deel van je buren zit lekker onderuitgezakt voor de beeldbuis al dan niet in kamerjas. Langzaam maar zeker veranderd het beeld van die toffe zakenman naar een neuspeuterende domelaar. Of dat hippe tripje zonder plamuur is eigenlijk nog best om aan te zien … Ja wij honden wandelaars hebben een compleet ander beeld van de buurt dan de overdag mensen.
Tot de dag komt dat er gordijnen aangeschaft worden. En dan bedoel ik  niet van die enkelzijdig zicht doorlatende vitrage die de bewoner de illusie van privacy geeft maar van die ouderwetse mega dikke zicht blokkers.

Aan de binnen kant is de beleving natuurlijk compleet anders … het wordt donker en er valt niets meer te zien. Het grote zwartegat kan dicht en de huiskamer wordt weer lekker knus. Je krijgt nog steeds op je kop als je even de lucht doorlaat vergroot maar het argument “bah! iedereen ziet je” is van de baan.
Een goed gekozen gordijn blokkeert niet alleen de koude luchtstroom, het absorbeert ook een boel neerslaand vocht uit de lucht waardoor de luchtvochtigheid mooi constant blijft.
Kortom doe je zelf een plezier en sluit de etalage af zodra de zon onder is. En bespaar ook nog eens energie op de koop toe