De UHT ( ooit eens verzonnen door Han Savelkoel) is prachtig mooi om te rennen … maarrrr … wat ligt er achter de volgende bocht ? Dat houd hield mij al een tijdje bezig …
Al sinds ik hem ren heeft de UHT een open einde voor mij met name zodra ik in Driebergen/Zeist eindig … Vlak voor het einde herken ik mijn favoriete MTB track en vind het zo jammer dat we daar niet door rennen. Tuurlijk de UHT is mooi maarrrr de nieuwe van Zeist is duizend maal schoner dan gij … weet ieder kind.
Goed gisteren avond ving ik een gesprek op over een winkel of whatever in Utrecht die bezocht moest worden door mijn lieve dochter met vriend… Op de kaart is met een beetje fantasie best uit te leggen dat Baarn <> Utrecht recht over NS Driebergen gaat en dat het zo leuk zou zijn om je vader daar uit de auto te zetten met de mededeling “als het zo moet loop je maar naar huis” of zo … kijk daar zagen ze de lol wel van in en zo geschiede.
Ik werd er op de busbaan uitgezet … maakte een foto van het station Driebergen en rende als een jonge hond naar mijn MTB paadje … oja zodra je het bos uitkomt bij Driebergen heb je eens een “takke end” fiets pad en dat was mooi om even warm te lopen … Eenmaal op de track stuiterde het inderdaad van links naar rechts via allerlei mooie kombochten het ene klimmetje was nog niet voor bij of de volgende diende zich weer aan … Onderweg hield ik mijn oren gespitst aangezien je op een MTB track met namen je oren gebruikt om te voorkomen dat je “zo’n dwaas” op zo’n fiets in de weg loopt (= van achter het stuur gezien dat er weer zo’n hardloop zot in de weg loopt)… Maar 3 keer moest ik even opzij en werd ik vrolijk terug gegroet … waarschijnlijk hadden de mannen echt wel door dat ik de (2016!) MTB permit voor de nieuwe van Zeist in mijn rugzakje heb tussen de pleisters, naald en draad en aludekken … Goed uit eindelijk deed nog ik wat mooie bospaden liep weer langs en Paalkamping Austerlietz en het AZC/ re-integratie kamp Zeist … De route liep langs de bakker uit ( van B naar B 100km in 48 uur ) en de bakkers vrouw herkende me zowaar … helaas ging ik voor een PR op deze eerste UHT Part 2 of NS Driebergen/Zeist <> Baarn of etc
Het weer was subliem en in het stralend zonnetje rende ik over de start landingsbaan van de (ex)Amerikaanse legerbasis … hoe ik het voor elkaar kreeg weet ik niet 😉 maar ik eindigde aan de verkeerde kant van het hek er hing wel een telefoon bij het wachthuisje maar die had ik niet nodig en sloop geruisloos langs de slagbomen en zuchtte diep toen ik onder het bordje GoodBye door rende… De rest was een eitje; meer bos, meer padden en via de achtertuin van Paleis Soestdijk bereikte ik de bewoonde wereld weer … nog snel even een foto van de plaatselijke “UHT 2.0 kantine” in Baarn genomen als bewijs dat het hier ook goed toeven is …
Een plaatje van het station met klok zodat je weet hoe laat het is in Baarn … niet dat je daar verder wat mee moet of zo want klassementen en hardlooptijden zijn niet mijn kopje thee … thuis wachtte die wel samen met een bammetje pindakaas/honing ( dit bleek een prima combinatie … UHT part 2 en een bammetje pindakaas/honing bedoel ik dus …)