’Kortste’ 24 uur…Kortweg 24 uur, Kort voor Kerst…kortom:
Een, twee, Drie …GAAN! dacht het team van GAAN! Adriaan en Jolanda. Route over de Veluwe uitgezet, mountainbikes gepakt en ons Kleine 24-uurs-avontuur rond de kortste dag van het jaar kon beginnen.
[metaslider id=181]
Een, twee, drie campings passeerden we…na natuurcamping de Harskamperdennen tussen Harskamp en Stroe sloegen we rechtsaf de bossen in. Zandduintjes, plassen, modderpoelen, paardenpaden…en aan het eind…een grote ’zandbak’ met fantastische uitzichten. Solitaire vliegdennen staken af tegen voortrazende donkerblauwe/grijze wolken. Het Kootwijkerzand is zooo mooi…echter niet om doorheen te fietsen. We ploeterden naar de overkant en reden daar gelukkig het bos weer in, langs SBB-camping de Zanderdennen. Gelukkig het bos weer in omdat het nogal stormde gisteren.
Zand, bossen, hei. We ragden verder met zakken van zeven kilo op onze ruggen. Even dacht ik ’dat er code oranje’ was afgegeven, maar het was slechts de kleur een van de rugzakregenhoezen. Duidelijk werd ook waarom op sommige plaatsen dophei tussen de erica, gewone hei, groeit: dophei is verzot op natte grond. Maar die spetters doen het goed op de fietsbroeken, dan heb je echt iets gedaan toch?!
Bijna bij Drie, dit keer het eindpunt van onze mountainbiketocht, gaapten vier lama’s ons aan vanuit een weiland. We stopten en probeerden ze te lokken voor een mooie foto. Niets van dat alles; dachten ze wellicht ’Lama GAAN’ ?
In Drie, een kleine buurtschap, minstens al daterend uit de late middeleeuwen, staat een pracht van een overkapte vuurplaats bij een natuurcamping, de derde deze dag. Tarp opgezet. De wind rukte echter zo meedogenloos aan de scheerlijnen en nadat de matjes en slaapzakken bijna aan de andere kant van het veldje tegen enkele beuken waren geblazen, bedachten we dat we ons ook best enige luxe konden permitteren door onder de overkapping te GAAN liggen. Legitiem vuurtje gestookt met droog hout -dat was elders ook best een uitdaging geworden- en GAAN slapen. Terwijl de wind ook door de overkapping gierde -dat dan weer wel- de regen buiten de overkapping op de bosgrond neersloeg, de kruinen van de beuken in het Speulder- en Sprielderbos dansten in de wind, sliepen wij heerlijk. Koud was het niet gelukkig. Weinig wild gezien onderweg, of het zou het roodborstje moeten zijn dat tijdens ons ontbijt onder de overkapping rondscharrelde op zoek naar een broodkruimeltje. Alleen was dat vogeltje zo tam dat het ons op een meter naderde, hoe wild is dat?
De volgende ochtend -de pre-kerststol waren we vergeten- na het ontbijt weer op weg gegaan over de paden door de hei, het bos en over het zand naar huis. Om 12 uur waren we weer terug van ons K24-avontuur. Geheel droog, wel ruikend naar de rook van ons kampvuur. Kerst, laat maar komen.
Blij dat we geGAAN zijn!
Tekst: Jolanda Denekamp
Foto’s en Video: Adriaan Voeten en Jolanda Denekamp