Wie is Jantiene Hannessen en welke korte en lange avonturen heb je beleefd?
Ik ben een gepassioneerd buiten- en duursporter die daar pas rond haar 32^e mee in aanraking is gekomen. Daardoor ervaar ik altijd een bepaalde gretigheid, alsof ik tijd moet inhalen. En dat doe ik dus ook.

Ik noem mijzelf #bergmeisje en sinds begin november 2016 woon ik de ruigste Alpen van West Europa. In het Nationaal Parc des Ecrins in Frankrijk. Ik vind bijna alle sporten leuk. Als het maar beweegt en afwisselend is, dan heb ik lol.

Ik heb er dan ook maar mijn werk van gemaakt met het platform AltijdSporten.nl (www.altijdsporten.nl). Dat is een webshop met kleurrijke kleding om in te kunnen sporten onder alle omstandigheden. Daarnaast organiseer ik verschillende sportweken zoals de Trailrunweek (www.trailrunweek.nl), de Sneeuwweek (www.sneeuwweek.nl), Fietsreisjes (www.fietsreisjes.nl) en clinics.

In AltijdSporten.nl komt alles van mij samen, mijn liefde voor de sport, het inspireren van anderen in de hoop dat ze er net zoveel plezier aan beleven als ik (soms misschien nog wel meer lijkt het! Haha).

Ik ben gek op mooie materialen waar je tijdens het sporten profijt van hebt. Verder moeten ze kleurrijk zijn, want in combinatie met de (ruige) natuur vind ik dat erg tof. Het knalt er zo lekker uit en het maakt me vrolijk.

Met dank aan mijn hierboven al genoemde gretigheid heb ik in relatief korte tijd veel sportieve avonturen beleefd. Ik zou er uren over kunnen praten, maar ik denk niet dat ik die ruimte hier van Adriaan krijg ;). Dus dan maar een paar die me vandaag als eerste te binnenschieten.

Ten opzichte van alle grootheden die al een interview mochten geven op GAAN en BELEVEN voel ik me een Baby Avonturiertje, omdat het vooral ‘georganiseerd’ avonturieren is wat ik doe, maar je moet ergens beginnen he?!

Wielrennen en Triathlon
De Transalp, een wielerwedstrijd van 7 dagen van Zuid Duitsland naar Italië, samen met mijn vriendinnetje Corazon, heeft een diepe indruk op mij gemaakt en een vriendschap voor het leven!

Voor het triathlonnen ben ik na een paar keer recht-toe-recht-aan in Nederland al snel naar het buitenland getrokken. Er moest meer avontuur in de combinatie van die drie sporten kunnen zitten was mijn mening. En hoera … de keuze is reuze!

Offroad Triathlons en Trailruns
Alle wedstrijden in België van Sport-Events waren één groot feest. De Inferno triathlon in Zwitserland zit diep in mijn hart. Je maakt die dag een waanzinnige tour door Berner Oberland in Zwitserland. Zwemmend, wielrennend, mountainbikend en dan mag je tot slot naar een top van 3000 meter klimmen. Ik heb me nog nooit fit gevoeld in die race (eerder doodziek), maar toch … wat een indrukken. Zo bijzonder! En dat je lichaam dat kan (14 uur racen) … het blijft een wonder.

De X-Terra France is een offroad triathlon met (vond ik J) behoorlijk kamikaze mountainbiken en in deze serie zou ik deze wedstrijd een kort avontuur kunnen noemen (5 uur race) en heeft een blijvende grote glimlach opgeleverd.

Bijzondere dag
Dit jaar deed ik de, nog vrij onbekende, halve triathlon in Chamonix in Frankrijk. De dag begon in het donker in een hooggelegen bergmeertje. Een oneindige sterrenhemel, lampjes in het water, stilte, ruig, gespannen atleten … ik wist: dit gaat een heel bijzondere dag worden.

Na het zwemmen de racefiets op, de zon zien schijnen op de bergtoppen en daarna voelen op je zwoegende benen om tot slot nog een deel van het UTMB parcours te lopen. Ik ben zelfs gestopt onderweg om foto’s te maken en snel naar huis te appen (wat voor veel trailrunners heel normaal is, maar ik ben daar nog ietsje te racy voor haha).

De uitzichten op gletsjers en alles waar mijn hart sneller van gaat kloppen kwam zó binnen. Ook weer de zon, vrolijke mensen, goede organisatie en voor het eerst, zes jaar nadat ik twee jaar erg ziek was geweest, een race waarin alles klopte. Ik doe het weer! Wauw! Dankbaar!

Trektochten in de zomer en winter
Meerdere huttentocht door de bergen in Zwitserland waren zó gaaf en een bevestiging dat ik me heel erg thuis voel in de bergen.

De Sneeuwweek (www.sneeuwweek.nl) dit jaar was daar ook weer een bevestiging van, maar eerlijk gezegd elk bezoek aan de bergen. Of het nou twee dagen of drie weken waren. Ik moest bijna altijd huilen als ik er weer weg moest. Ook met het vooruitzicht er een week later weer te zijn. Alsof ik met keilbouten in mijn voeten werd vastgehouden. Niet leuk en een heel naar gevoel.

Een worsteling tussen een heel diep, niet goed uit te leggen, gevoel en de realiteit is misschien nog wel de beste omschrijving. Zeker als je nog een heel leven in Nederland hebt!

Wonen in Frankrijk
En nu woon ik in een klein dorpje op 1400 meter in Puy Saint Vincent in Frankrijk. Ik ben hier inmiddels vier weken en vind het heel erg fijn hier. Ik merk dat ik in de bergen op mijn plek ben en in mijn kracht. Een heel bijzonder en bijna magisch gevoel!

Rijk
Het leven is hier super simpel. Je moet er tegen kunnen, want je ziet of spreekt soms ook een paar dagen niemand en hebt af en toe het idee dat je in het jaar 1900 rondstapt, maar ik vind het heerlijk.

Het mooiste vind ik denk ik nog wel dat ‘spullen’ hier merkbaar totaal ondergeschikt zijn aan je geluksgevoel. In Nederland loop je elke dag langs winkels met ‘verleidingen’. Hier heb ik mijn portemonnee maar één keer per week nodig als ik boodschappen doe in een winkel 10km verderop met heel veel minder aanbod dan in Nederland. En ik mis alleen maar dropjes en goedkope rozijntjes! 😉

Ik denk dat dit ook het kenmerk is van elk avontuur dat je vast zult herkennen: dat je je met (heel) weinig middelen ontzettend rijk kunt voelen!

Leven in de natuur
Het effect van het leven hier in deze ruige wereld is dat ik me nog meer IN de natuur voelt. Alle zintuigen zien, voelen en horen dingen waar ik in Nederland helemaal geen oog voor had. Dat voelt heel fijn en puur.

Sportief in de bergen
Ik train (het hele jaar al) niet meer met een schema, maar puur op nieuwsgierigheid. Ik zie een berg of een paadje en daar wil ik naar toe. Afhankelijk van de route gaat dat te voet (trailen, hiken of nu met sneeuwschoenen) of op de racefiets of mountainbike. Ik heb daardoor nooit het gevoel dat ik train, maar ik ben wel fit en heel relaxed in mijn hoofd.

Met die basis heb ik dit jaar al mijn mooie wedstrijden gedaan en ik voelde me eigenlijk sterker dan ooit. Voor mij dus een gouden formule om zo avontuurlijk met het sporten bezig te zijn.

Maar voor mij niet het ene of het andere. Ik vind allebei heel erg leuk! Dus heel gestructureerd en gefocused sporten (trainen) volgens een schema vind ik gaaf en zal ik voor bijzondere race ook weer gaan doen, maar dit ‘vrije’ vind ik nu ook geweldig!

Afwisseling zei ik toch aan het begin van dit interview? Dat is mijn balans.

Work Hard. Play Hard.
Door de week werk ik momenteel veel en in de weekenden maak ik lange avonturen door de verlaten en stoere natuur. Ik woon hier tenslotte niet om de hele dag achter de laptop te zitten.

Nieuwgierig
Om met de kaart te loeren naar plekken waar ik nog niet ben geweest en hoe ik er dit weekend kan komen vind ik één groot feest! Het is leuk om nieuwsgierig te zijn! J

Ik kom hier al 14 jaar, maar ik kijk nog elke dag mijn ogen uit en geniet enorm. Trailrunnen, sneeuwschoenwandelen, hiken, mountainbiken, wielrennen. Het kan hier allemaal! Hoewel ik van skiën geen fan ben, wil ik in de winter toch het tourskieën eens gaan ontdekken en verder wil ik mijzelf meer bekwamen in het bergleven, EHBO in de natuur (WFR: url: https://www.outdoormedicine.org/events?category_id=8&product_id=33), het kaartlezen met kompas en het leren van de Franse taal natuurlijk!

De insteek is dat ik hier in elk geval tot en met augustus 2017 blijf. Ik heb nu niet het gevoel dat ik daarna weer terug ga naar Nederland. Of dat zo is ga ik de komende maanden ontdekken!

Welke rugzak gebruik je en wat is daar fijn aan?
Door mijn webshop en samenwerking met Marc van Trailrunshop.nl ben ik in de luxe positie dat ik verschillende rugzakken heb liggen om uitvoerig te testen. Mijn huidige top 3 van de laatste modellen voor het Trailrunnen:

Ultimate Direction (UD) Adventura Vesta Trailrunning (women)
Als sporter die het liefst zo vrij mogelijk loopt zonder extra ballast is deze rugzak erg fijn. Gemaakt voor en door vrouwen en dat is te merken. Het schuurt nergens en zit rondom mooi aangesloten. De clipjes aan de voorkant om de rugzak te sluiten zijn klein en vind ik ietswat ondefinieerbaar, maar eenmaal dicht is dicht en dan heb je er geen omkijken meer naar. De softflasks zitten op een goede plaats. Je kunt hieruit drinken tijdens het lopen en doordat ze vacuum zijn hoor je geen geklots. Let er wel goed op dat je de dop er recht opdraait. Dit gaat wat minder easy dan bij de Salomon softflasks vind ik. En scheef erop = een natpak én geen vocht onderweg! Ook hier geldt: dicht is dicht. Ik kan goed vooruit met de 2x 500 waterflesjes die worden meegeleverd bij de rugzak. Onderweg kan ik in Frankrijk volop bijtanken bij de waterbakken. In NL zou ik dat bij een tankstation, restaurantje of bekenden doen. Je kunt de rugzak ook nog uitbreiden met een waterzak van 1.5 liter. Dan ben je voorzien van veel vocht voor een lange onafhankelijke tocht! Alle vakken en vakjes zitten op een handige plek en de meeste zijn met rits afgesloten. Achterop zit een groot vak waar je (loopmaatjes) snel je muts of handschoenen in kunnen proppen tijdens het lopen. De zakjes aan de voorkant kun je goed bij.  Aan de ene kant stop ik mijn fotocamera erin die ik er al rennende uit kan halen en weer terug kan stoppen. De rugzak gaat er niet scheef door hangen. De ritsen hebben grote rubber afgewerkte sluitingen. Ideaal met zweterig handen. Ik grijp nooit mis en heb zo snel wat ik nodig heb. Ik ben er heel erg tevreden over. Dit rugzakje krijgt Trailrunshop.nl niet meer van mij terug, ik ben fan!

Salomon S-Lab Advanced Skin3 – 12 liter
Mijn allereerste trailrunrugzak was een Salomon S-Lab 12. Het begin van mijn trailrunleven, man wat was ik er blij mee! Deze rugzak is de opvolger daarvan. Hij heeft een aantal nieuwe features en de vakken zijn iets beter ingedeeld. Ik was altijd al fan van de pasvorm. Destijds had last van oxiderende ritsen, dat probleem schijnt nu verledentijd te zijn en ik heb er inderdaad geen last van met deze rugzak.Net als bij de UD hierboven, geen bandjes rondom de buik wat ik een pré vind. Het vest zit als een kledingstuk en sluit mooi aan. Het gewicht is vrijwel gelijk met de UD rugzak, maar op de één of andere manier voelt deze rugzak alsof ik ‘meer’ om me heen heb.Ook van deze rugzak draag ik de kleinste maat: XS/S. Ik ben niet bijzonder petit (kleding maat S of M), maar de rugzak is aan de voorkant zo in te stellen dat hij ook bij de echt smalle meisjes heel erg goed zal zitten.
De rugzak zit verder geweldig en stabiel, daar is niks op aan te merken, maar wat ik vooral mis zijn de handige vakjes aan de voorkant waar ik snel bij kan (camera en eten). Je kunt deze in de zijvakken kwijt, maar na lang trailen zijn mijn schouders stijf en kom ik er niet meer makkelijk bij. Of ik word gewoon oud ;).
De Salomon softflasks vind ik de fijnste die ik ken. Ze sluiten snel en makkelijk. Toch blijft de combi van het merk flesje bij het merk rugzak in alle drie de gevallen wel de beste combi. Het uitwisselen van de flesjes met de andere merken rugzakken heb ik ook getest J, maar dan zat het drinktuutje net weer iets te laag of te hoog. Dus mijn tip is: houd elk set (rugzak en flesjes) zoals ze worden ontwikkeld door het merk.

Raidlight Trail XP6 of Trail XP14
De afgelopen jaren heb ik met Raidlight gelopen. Mooie wedstrijden mee gedaan, drie Trailrunweken en veel klanten van mijn webshop blij mee gemaakt. Het is eigenlijk een rugzak die niet te vergelijken is met bovenstaande omdat het meer een rugzak is en geen aansluitend vest. Toch zet ik hem erbij omdat ik er enthousiast over ben, zeker de prijs en kwaliteit verhouding!
De rugzak zit losser om je heen, want voor mensen met luchtweg problemen alleen al mentaal een bevrijdend gevoel kan geven. Tijdens het lopen zit de rugzak toch stabiel en de vakjes aan de voorkant bevallen mij uiteraard goed. Wel gaat het zakje een beetje hangen als je er wat zwaarders in hebt zitten. Een smarthone en een sportreepje gaat prima, maar mijn fotocamera is eigenlijk te zwaar. Als je wat meer omvang hebt zitten de zakjes wat meer naar achteren en kun je er lastiger bij.
De rugzak stel je af met de banden onder de oksels en de bandjes voor. Die kun je letterlijk naar smaak hoog of laag instellen. De band om de buik kan losjes gedragen worden. De rugzak wordt standaard geleverd met 2x 200ml flesjes. Dat is niet zoveel, maar als je eigen sportvoeding mee wilt kun je dit ondeweg wel snel bijvullen. De rugzak is vooral ideaal met een 1.5 liter waterzak.
Het verschil tussen de XP6 en XP14 is de 6 liter extra inhoud. Het gewicht van de XP14 is niet heel veel meer en doordat je de rugzak op verschillende plekken kunt ‘compressen’ heb ik zelf voor de XP14 gekozen. Door het grote vak van de kun je er ook mee naar je werk lopen of fietsen met een extra (werk)kledingset. Deze rugzak is dus ideaal voor de loop- en fietsforensen!

Mammut Orea Pro 38 Liter
Tot slot mijn laatste aanschaf, via een Zwitserse Marktplaats de roze gevonden. Hoera! Mijn hike rugzak.Ik heb er nog niet veel mee gelopen, maar het is een damesrugzak en je kunt het rugpand in drie lengtes instellen. Hij is licht en er kan veel in. Voor nu gebruik ik hem vooral met Sneeuwschoenwandelen. Als mijn rug warm is kan ik het rugpand laten ‘vieren’ zodat er een ventilatie stuk ontstaat tussen de zak en mijn rug. Best fijn in de zomer denk ik, maar de rugzak wordt dan ook instabiel, dus ik trek hem vaak snel weer aan. Je hoeft je rugzak er niet voor af te doen om dat in te stellen.Ook hier weer mijn geliefde vakje aan de voorkant (op de heupband) voor mijn camera en wat eten. En zodoende ook van deze rugzak weer een mooi plaatje in de bergen ;).

Welke kleding gebruik je?
Laat ik eens proberen kort te zijn (…).

Met hardlopen draag ik het merk Kari Traa. Zit als een huis. Eenmaal aan zakt de broek niet af, kruipen de shirtjes niet op en nog voordat je hebt gesport ben je al vrolijk van alle kleurtjes! Mijn wasmachine draait overuren, maar de kleding blijft als nieuw. Topmerk!

Met fietsen draag ik Fanfiluca met Mountainbiken. Zo’n toffe ietswat baggy, maar toch vrouwelijke broek. Nederland is er nog niet klaar voor volgens mij, maar in Alpen zie je niet anders, ik vind het leuk en het zit lekker. Op de racefiets draag ik mijn AltijdSporten.nl Lawi custom set met de beste zeem die ze hebben.

Gouden set in de bergen is mijn onverwoestbare Mammut Courmayeur softshellbroek, Kari Traa Butterfly baselayer met Kari Traa Ida Vest (helaas niet meer verkrijgbaar, dom dom dom van Kari Traa). In de rugzak zit altijd mijn Haglofs donsjasje en Haglofs Goretex jas. Must have in de bergen!

Daarnaast heb ik sinds kort een 2^e gouden berg-set en die is van Dynafit. De softshell broek en het Transalper 3-Layer super lichte waterdichte jasje. Lekker roze allemaal, dus ik helemaal happy! Zit ook super fijn.

En dan wildkamperen?
Praat me er niet van. Ja, … ik wil! Al eeuwen! Maar ik heb het nog nooit gedaan. Boehoe! Daar gaat op korte termijn verandering in komen. Deze winter ga ik met een groepje avonturiers hier uit het dorp een wintertour maken incl. wildkamperen. In de sneeuw. In de bergen. Als ik het dan doe … dan doe ik het wel in één keer goed he?!

De keuken?
Ik eet graag glutenvrij, dus ik hang met meerdaagse avonturen zonder beschaving van Havermout, rozijnen, noten, zaden en water aan elkaar. Daar doe ik het prima op.

Verder heb ik een Pocket Rocket brander (met gasblikje) en Primus Kettle waar veel meer eten uitkomt dan je denkt dan het schattige pannetje oogt. Twee buikjes kun je er goed mee rond eten!

Wat moet er altijd mee?
Hieronder is een set voor als ik lang de bergen in ga voor een hike. Met trailrunnen gaat er minder mee of een lichte ‘run’ variant ;).

Veiligheid: reddingsdeken, zakmes, telefoon, extra opgeladen oplader, kaart van de regio, GTX jas, extra thermoshirt, muts, handschoenen, in de winter donsjack (alle kleding waterdicht verpakt), Running Garmin, Bike GPS de Garmin 1000 (die is naukeuriger in de bergen en heeft een kaart). Eten voor 1.5x zoveel meer uur als gepland (ik wil geen haast hebben, dwaal graag en verlies in de bergen al snel de tijd = mijn grote vrijheidsgevoel!). De good old Suunto Vector wil ik vanaf nu weer meenemen, want deze is qua hoogtemeters veel nauwkeuriger dan de Garmins. Minimaal 2 liter water. In de winter warm in een thermosfles. Ik ben nog aan het sparen voor Lawine 3-eenheid en ABS Rugzak. Dus tzt gaan die in de winter ook standaard mee met sneeuwtochten.

En verder: Fotocamera, gezond verstand en grote glimlach, want daar doe ik het allemaal voor: genieten en ‘zijn’ in de natuur!

Tips voor beginnende avonturiers?
Mijn avonturen zijn meestal goed georganiseerd met en door professionals en daardoor gecontroleerd. Eigenlijk geen écht avontuur vind ik, maar ik beleef het wel zo. Als een onderneming voor mij grensverleggend is, dan is het mijn avontuur.

Meestal voel ik de uitdaging vooral in het verleggen van een fysieke en mentale grens. Ga goed bij jezelf na waar de uitdaging van jouw avontuur ligt. Of het nou 5km lopen in het  donker in je woonwijk is of iets groters. Avontuur kun je overal ervaren! En dat is er ook zo leuk aan!

Bereid je altijd goed voor. Vooral op de punten waar je je onzeker over voelt. Zorg ervoor dat je alleen nog maar hoeft te anticiperen op ‘het onverwachte’. Je materiaal moet als 1^e in orde zijn. Wat je een eerste keer mist, zit de volgende keer default in je rugzak. En zo optimaliseer je door en zo bouw je ook je avonturen uit J.

Fysiek moet je weten dat je het aankunt. Of in elk geval in de buurt van … Je avontuur is in mijn ogen niet gelukt als je een half jaar daarna nog met een blessure zit te prutsen of dat je je fitheid zo onderuit hebt geschopt dat je daar maanden van bij moet komen.

Ik heb dat allemaal geprobeerd 😉 en ik heb er geen spijt van, want elke bizarre beleving heeft me ook veel gegeven. Toch ben ik me er daardoor wel heel erg van bewust: in elk avontuur is mijn lichaam mijn grootste schat, hét middel naar mijn avontuur. Dus je moet zuinig zijn op jezelf. Heel erg zuinig.

Soms moet je dus je plannen en je doelen aanpassen. Dat is lastiger en stoerder vind ik dan stug doorgaan! Wees er dan ook trots op als je een beslissing durft te nemen daarin!

Verder moet je je er bewust van zijn dat de natuur, en zeker in de bergen, ALTIJD de baas is. Met een mooi zonnetje voel je dat niet zo, maar als je ineens aan het einde van de dag op hoogte in een whiteout staat in technisch lastig terrein ben je alle oriëntatie snel kwijt en zijn de bergen niet zo grappig meer. Dat dát kan gebeuren of dat je je voet zwikt op een moeilijk bereikbare plek … laat je plezier door dit besef er zeker niet door bederven, maar blijf er wel alert op dat het kán gebeuren. Denk vooraf na over oplossingen. Zet noodnummers van de regio in je telefoon! Zij vinden je veel sneller dan het algemene noodnummer.

Wat is je absolute favoriete item?
Mijn Olympus Tough foto- en filmcamera. Kan onderwater, tegen een stootje, batterij gaat lang mee…. mijn grote vriend met elk avontuur! Met de plaatjes kan ik nog heel lang nagenieten.

Vraag van Jantiene aan zichzelf?
Waarom moet ik zo nodig in de bergen zijn? Waarom ‘moet’ ik er wonen en leven. Waarom is die drang zo sterk? Wat gaat me dat brengen?

Ik ben hier nog te kort om daar al uitspraak over te doen, maar ik weet het misschien al. Daarover meer in een volgend interview. Of volg mijn avonturen op www.jantienehannessen.nl

Bedankt voor het lezen en wie weet komen we elkaar eens tegen op een mooie plek op deze mooie aardbol. Dat zou leuk zijn!

Vrolijke groet van het #bergmeisje,
Jantiene