De Utrechtse Heuvelrug Ultra,

Op het eerste deel herkende je de UHT’ers al van verre … een sportief geklede renner (m/v) met een ruime rugzak, die om de 100meter een blik op zijn pols werpt … We werden begroet alsof we een van hen zijn, ze moesten eens weten welke snode plannen we voor ogen hebben … Het eerste deel van de route voerde inderdaad grotendeels langs de UHT. [metaslider id=1881]
Adriaan: ‘De start was aan de rand van Rhenen waar Naomi ons eruit gooide … we zouden Run Bike Run-stijl (30/30) een lange tocht gaan maken over de Utrechtse Heuvelrug. Hier en daar maakten we wat uitstapjes naar de andere bezienswaardigheden zoals het prachtige poortje van De Ruiterberg en de Uitzichttoren “de Kaap” .
Zodra we het bos uitkwamen bij Zeist namen we afscheid van de UHT en vervolgde we onze weg via het MTB-pad … origineel was het de bedoeling om vrijdag te gaan rennen en dan zou deze route nog redelijk stil zijn geweest, maar met dit mooie weer waren de MTBs van stal gehaald en moesten we zeker 10 keer ruimte maken voor de piloten op hun stalen ros … we luisterden goed en gaven hen ruim baan waardoor enkel wij zelf hinder hadden van ons waanzinnig mooie, maar tijdelijk wat drukkere pad … het is maar 5 km vertelde ik Jolanda   optimistisch … toen ik na 9 km eindelijk de kronkels verliet, had Jolanda het van het pad af slepen van de MTB volledig onder de knie 😉
Het volgende deel was bekend terrein, echter liepen we nu niet in het stikkedonker met een hoofdlampje op, maar in het prachtige zonnetje. Het ging goed en dat zou ook nog wel zo blijven, hoewel 30km MTB’en en 30km rennen door modderpaden en over MTB-tracks nog lang niet mee valt. Toch, het is de afwisseling die je benen weer even rust geeft. Voor ons is dit de perfecte combinatie die leidt tot langere tochten, meer avontuur en toch redelijk fit arriveren bij het eindpunt …Baarn. De laatste kilometer waren we net aan het rekenen hoelang we onderweg  waren toen een wandeldame die ons verhaal oppikte, zich vol ongeloof omdraaide en ons aankeek en opmerkte ‘zeven en een half uur onderweg en dan nog zo kletsen !?!?’ Met een brede glimlach ploften we bij Tienke neer die al klaar stond met warme thee en een heerlijke koek.’

Jolanda: ‘Spannend. Zou het gaan 30 km rennen? Het was bedoeld als training voor de 50 km versie van de Sallandtrail in maart. Tuurlijk, als je tijdig weet dat je ’de 50’ gaat doen…maar ik had in een opwelling een 50-km inschrijving overgenomen van een geblesseerde trailster. Vier weken geleden…
Nou gingen we wel 10 km trailen en 10 km mtb’en en dat afwisselend drie keer, van Rheden naar Baarn. Dus niet 30 km achter elkaar bedacht ik. Nog een geluk. Maar ja, dat mountainbiken over die modderpaden en Utrechtse heuvels op en af was ook niet voor de poes.
Die twee weekenden wandelen in het Duitse Sauerland bleken achteraf ook een goede oefening te zijn geweest. Hardlopen hoeft dus niet altijd. Hoogtemeters, goed voor de bovenbenen en twee keer veertig km per weekend wierpen hun vruchten af. Het ging voorspoedig zaterdag. Dat nam niet weg dat ik wel vermoeide knieën had bij aankomst; en koud want het laatste half uur, vanaf 17.30 uur nam de temperatuur snel af, mede door de wind en dan wordt het op de mtb toch wat wat frisjes.

Samen 59 km gerend/gefietst, 3000 calorie verbruikt en tijd voor 120 uur rust zo gaf mijn horloge aan. Dat laatste werd ’m dus niet echt de dag erna op zondag: ruim 11 km wandelen langs het Mosselse veld, de Mosselse bergen en over het Mosselse Zand. Die ochtendstijfheid was al snel verdwenen dat dan wel weer. Waarom in vredesnaam: er moest nog een wandeling getest worden voor de Barneveldse Krant. Dus dat deden Arjan, Fred, Carla, Antoon en ik, compleet met picknick (warme worst in de thermoskan mee, mosterd en kadetjes in de rugzak) in het zonnetje. Supergezellig! En die kilometers, die zijn al lang weer uit de benen en dat geeft moed voor medio maart ;).

Mocht je deze route ook willen rennen dan is hier de leidraad GPX te vinden.
Graag horen we de verhalen van hen die GAAN!
Voor meer inspiratie lees ook:
uht-part-2
uht-part-3