Langs bomkraters en hunebedden

Zandhazen hadden we kunnen tegenkomen, maar dan wel met laarzen aan…poeh..het militaire oefenterrein Havelterberg bij de JohannesPost-kazerne was behoorlijk pittig door het witte plakzand dat onder onze trailschoenen bleef hangen.

Adriaan pikte Jolanda en Arjan op en gedrieën reden we vrolijk kwebbelend naar het parkeerterrein bij station Steenwijk. Dit keer ging de trailrun2daagse van GAANenBeleven.nl van Steenwijk naar het Nivon-natuurvriendenhuis tussen de hunebedden bij het Drentse Havelte en v.v. via een andere route. Op de parkeerplaats bleken we al compleet te zijn … 9 renners dit keer. Er was een aantal recidivisten bij (altijd een goed teken) en een aantal nieuwe gezichten: Ezra, Tine en Hans. Na een korte introductie konden we snel vertrekken. De eerste kilometers gingen over verhard terrein en daarna…denderden de hardlopers over de hei, door het bos, langs veenpollen, grafheuvels, hunebedden, voormalige landingsbanen en bomkraters. En natuurlijk door de plassen: hier en daar waren complete meertjes ontstaan door de regen van afgelopen weken. Enne…Nederland vlak? Helemaal niet! Iedereen hielp elkaar waar nodig met raad en daad als het even wat zwaarder werd … en zwaar was deze editie zeker …

De ontvangst in het natuurvriendenhuis het Hunehuis na dik 20 km door de gastheer- en -vrouw en Ans en Jannie, was overweldigend: koffie/thee zodra we binnenvielen; onze modderige schoenen hadden we buiten op de borstels geveegd en vervolgens netjes binnen in de hal op de rekken gezet. De volgende dag waren ze heerlijk droog.

Het is altijd weer mooi om met deze vrijwilligers te kletsen aangezien ze vaak een bron van lokale weetjes blijken te zijn … we werden dan ook via de kaart aan de muur in de hal van het Hunehuis op allerlei extra bezienswaardigheden gewezen waar we anders glad langsheen gelopen zouden zijn.

Sap/wijn/bier voor het eten en dan de warme maaltijd: eigengemaakte paprikasoep, een salade gecompeteerd met warme pasta met pompoen, geitenkaas en pompoenpitten en een bijzonder nagerecht. Een verwennerij! En natuurlijk gezamenlijk afwassen zoals het hoort in een natuurvriendenhuis.

’s Avonds lekker ervaringen uitwisselen en na een heerlijke nachtrust, een ontbijt waarop we weer kilometers konden lopen. De meesten voelden de halve marathon van de vorige dag nog wel in de benen, in een rustig tempo draafden we voort met af en toe een korte stop voor een natuurverhaal van Jolanda die zelfs een deel van een gewei had meegesleept. Veel wild zagen we niet, maar prenten waren er legio.

Zo’n 21 kilometer later, met zon, arriveerden we allemaal weer in Steenwijk. Via een korte stop in een theetuin, zwaaiden we elkaar uit in auto’s en trein. 24 uur later met een hele trailmarathon in de benen. Grappig detail: een van onze recidivisten had die avond ervoor zitten mijmeren over zijn doelen voor de komende tijd … hij zag wat op tegen het rennen van een hele marathon… en had toen al 3 zware trailmarathons met rugzak van rond de 4kg in 24 uur achter zijn naam staan met GAANenBeleven zonder dat hij dat zelf door had 😉

Iedereen was tijdens en vooral ook na afloop super-enthousiast (dank!) en uitte kreten als:

’Dit is genieten met de Grote G’; ’man dit voelt als een vakantie!’