Tijdens de trailrun2daagsen krijgen we regelmatig de vraag wanneer we weer ‘echt’ gaan hardlopen en slapen in de natuur met je eigen eten, water, kompas, verdwalen, enge beesten en vreemde geluiden en … zeg maar 1 km buiten je comfortzone maar dan wel het liefste samen met jullie.
Veel meer aanmoediging heb ik (Adriaan) niet nodig. Ik regel wel een mooie route, een legale wildkamperplek en wat extra uitdagingen en meevallers. De route liep door mijn achtertuin: de bossen rond Baarn, Lage Vuursche en Hilversum. We pikten de mooiste paadjes en plekken mee die ik weet. Hier en daar had ik bijzonder plekken aangegeven op de kaart zodat de rustpunten talrijk en nuttig waren. Rennen met een rugzak 8 a 9 kg went heel snel, maar het is wel erg belangrijk om de juist cadans te vinden. Zoals ik wel verwachtte, ging de routekaart als een hete aardappel rond. Dus vroeg ik Jan als kaartman te fungeren aangezien hij sowieso de snelste is en extra tijd heeft om de stoppunten om te roepen.
We deden alle soorten terrein aan van heide tot bijna strandzand, van naald- en loofbossen en wouden van talloze krentenbomen die in het vroege voorjaar een weldaad voor het oog zijn door hun witte bloemen.
Onderweg zagen we nog een bewoonde dassenburcht die netjes omzoomd was door bosbouwers. Vlak voor de paalcamping werd ons pad versperd door een “slang” … kijk en dan is het wel makkelijk dat we RAVON-fotograaf Angela bij ons hadden. Zij gaf gelijk uitleg over het wel en wee van de hazelworm …
[metaslider id=2349]

Boven ons hoofd klonk een enorm gekwetter van spechtenjongen die reikhalzend naar hun ouders uitkeken die even wachtten tot wij uitgejoeld waren zo onder hun huisje.
Het kamp kende 1 bewoner en wat verlate tentjes dus verspreidden we ons over het terrein en zochten we de ideale bomen of veldjes uit om de tarpjes te spannen en tentjes op te zetten.
In het midden stond een ruime kantinetarp die Tienke en ik van te voren opgezet hadden aangezien er regen voorspeld was. En tot mijn grote verrassing zat er een enorme homp notenkaas in de zak met extra plastic … die had ik er niet in gedaan?!?
Uiteraard was het koken op brandertjes en het uitwisselen van ideeën en recepten weer een genot in de kookkring …
Na het eten was er nog genoeg puf voor een gezellig avondwandeling die stiekem langs een groot aantal verscholen bijzondere punten liep die je als je het niet wist gewoon voorbij liep … en dat was zeker niet omdat we niet opletten, want we zagen onderweg onder andere een vos en een ree en hoorden tal van spechten. Na een spannende nacht bleek het buiten slapen eigenlijk best wel mee te vallen was de conclusie van de kersverse avonturiers en smaakte het naar meer !!
Na het ontbijt en de nodige koffie aanvaardden we deel 2 van de route … deze bleek een variant van de GAANenBeleven open Oriëntatie trail te zijn die vrij beschikbaar is voor iedereen die eens wat wil oefenen met kaart en kompas. Deze ochtend bleek de kaartangst overwonnen en werden de punten in rap tempo gevonden door telkens weer nieuwe koppeltjes spoorzoekers. Ik heb nog nooit zo riant meegehobbeld op deze route die ik de afgelopen maanden misschien wel tien keer gelopen heb als uitzoeker en als begeleider en iedere keer weer vernieuwd heb…
Exact 12.00 uur waren we op de eindbestemming en namen we nog even een heerlijke versnapering op het terras van het oude station “de Generaal ” … afscheid nemen kostte een uur hetgeen altijd weer een goed teken is …
Met een zwaar rugzakje van alle complimenten aan GAANenBeleven rende ik huiswaarts en kreeg onderweg weer een handvol nieuwe ideeën over het vervolg van deze 100%SSP, selfsupporting of terwijl “Een avontuur OP EIGEN Benen” of toch MTB of beiden of … wordt vervolgd!

Feedback van de deelnemers:
Angela: 100 % zelfvoorzienend op pad- gaanenbeleven.nl 11/12 juni 2016
“100%? Oké… ik heb wat gesmokkeld. Ik hoefde geen tent/tarp en brandertje mee te nemen, die hadden anderen voor me. Dat scheelde een kilootje of meer. En ik ging op de MTB mee. Niet volgens plan maar fijn dat dit kon. Ik weet nu dat langzaam fietsen uitdagend en inspannend kan zijn.
De 24 uur vlogen om! Ondanks dat ik genoodzaakt was op de MTB mee te gaan door een zere enkel (welke sporter gaat nu ook op high heels lopen?…ervan uitgaande dat dit de oorzaak is) heb ik een ontzettend leuke en leerzame tijd gehad. Natuurlijk had ik liever gehold, dan had ik ervaren hoe het is om kilometers met 8 kilo op mijn rug te lopen. Maar voor het eerst onder een tarp in de buitenlucht slapen met anderen was een nieuwe ervaring voor me. Ik voelde me ’s morgens net zo brak als na een nachtje jeugdkamp (voortaan oordopjes mee). Maar de vergelijking met jeugdherinneringen zegt genoeg: ik heb genoten als een kind. Dat is wat ‘buiten spelen’ met GAANENBELEVEN in mij naar boven weet te brengen. Met weinig middelen zo onbezorgd kunnen zijn in een leuk gezelschap is mij meer dan goud waard!”

Henk van Dijk
Ik mag me ondertussen wel bij de die-hards rekenen in het Gaanenbeleven deelnemers veld. Het is iedere keer weer een feestje om met een groep gezellige gelijkgestemde mensen 24 uur op pad te zijn. Ik mocht gelukkig op de MTB mee. Lopen gaat nog niet zo lang, maar ook dit was erg leuk. Angela was ook geblesseerd, dus konden we met twee fietsers op pad. Het bijzondere van deze avonturen is dat het niet lang duurt, maar het geeft wel de ontspanning van een week vakantie. Het was een erg mooie omgeving om te doorkruisen en het bivak gedeelte was erg leuk. We hadden gelukkig ook wel mazzel met het weer. 24 uur droog. Bij de auto begon het te regenen. Mijn rugzak staat alweer klaar voor één volgend weekend.