Het is ongeveer 1975 en ik druk mijn zundapp over de herfterlaan richting de oude eierweg.

In de verte zie ik het oude boerdeijtje van de familie Eijkelkamp. Ooit woonde opa Albers in deze boerderij. Hij startte daar zijn eigen bedrijf met 3 geiten en een paar kalveren. Even later verruilde hij die boerderij voor een grotere aan de oude Eiergweg (nr 3). Ik start mijn brommer en spring op de plek waar het zadel hoorde te zitten. Langzaam rij ik over het stukje kinderkopjes langs Het huisje van Oud. Ik rij over het bruggetje langs het dierasiel, het is voedertijd dus alle honden slaan aan. Links van mij kan je de mooie witte bungalow van mevrouw Sprokkereef goed te zien. Op de hoek begint het zandpad en rij ik langs het kleine witte huis je van mevrouw Dijkhuizen eigenaar van het dieren asiel. Rechtdoor begint het land van meneer Rienties.

Links is een enorme zand afgraving aan de gang. paarden boer Koers verhuist naar Groningen en laat zijn land afgraven. In een hoekje staat zijn “pipo wagen ” die hij als verrijdbaar zomerhuisje gebruikte.
Ik geef gas richting de boerderij van de familie Aalbers ( 11 personen groot: meneer mevrouw Aalbers, Anneke, Peter, Arie, Hermie, Henk, Gerda, Nico, Dinie, Jan ) waar ik bijna iedere dag wel te vinden ben. Pa Aalbers heeft een stuk of 8 koeien die met de hand gemolken worden en enorm veel kippen in de kippenschuur.
Op vrijdag brengt hij de eieren op de fiets weg. Vaak was de stapel we een halve meter hoog, Er ging dan een koeien deken over de stapel eiertreetjes en een paar stro touwtjes hielden de honderden eieren op zijn plaats.

Vroeger hadden ze een werk paard maar opa Albers was een van de eersten die mechanisatie wel zag zitten en ze hadden dan ook een heuse tractor die op petroleum liep. Het starten ging op benzine en zodra hij warm was wisselde je van tank
De eerste was een Ford Dearborn daarna kwam de Fordson Dextra

Het pad loopt via het achtererf door naar de boerderij van Jentje, Mina en Hendrik-Jan, Meier. Mina noemt haar boerderij steen vast Asse(n)voort, Hesse(n)voort. Vaak stak ik over de gierput een hoekje af langs het huis van de familie Goldsteen. Nu in 1975 staat er een klein arbeiders huisje die door een grote familie van 11 bewoond wordt, we hebben niet veel contact alleen Femmie zie ik wel eens bij Van Ossel zo hete voor ons de wijthmerplas en natuurlijk onze fietstocht naar vrouwen polder. Er lopen nu nog nog bovengrondse stroom draden naar de boerderijen. Ik rij tot het einde van de oude eierweg en ga links af de eierweg op.
In de bocht kan je rechtdoor de veldhoekweg op langs de boerderij van de Familie van Gurp. We gaan rechts af de zandweg op en door de tuin van de familie Dijk. Rond 1976 wordt dit laatste stukje zand weg verhard en komt er een slinger om het huisjes heen.

We zijn rond en ik race de zelfde weg weer terug.