Op een van de vele wandelingen door Zwolle kerspel zag opa Mees een bordje in het bos staan “te koop”. Wat dieper in het bos stond een houten zomerhuisje. De vorige eigenaar was zo bang geworden van een onheilspellend onweer dat ze er nooit meer naar terug wilde keren.

Het was 1925 en Opa Mees werd de trotse bezitter van een heus bos op een rivier duin van de Overijsselse vecht.

In de 2e wereld oorlog werd het bos niet alleen een oogst plek voor brandhout maar ook een distributie plek van wapen en andere ondergrondse activiteiten. Om een einde aan deze illegale activiteiten te maken zette de bezetter het bos in de brand waardoor ook het houten zomerhuisje invlammen op ging.

Na de oorlog werd het erfgenamen bos te haastig her plant door de heidemaatschappij, er werden voornamelijk eiken en Amerikaanse eiken her plant op het heide veld wat het bos ondertussen geworden was. Ook stonden er berken aangezien dat de eerste verkenners zijn zodra een bos verbrand is samen met heerlijke dikke bramen die ook nu nog graag het bos willen overnemen.
Opa Mees herbouwde het huisje in DE STIJL van Gerrit Rietveld en noemde de het “Fleuriade”, de grote glazen pui staat op het zuiden zodat er veel licht in de woonkamer valt.

Vandaag de dag is het bos volwassen en kent veel lange dunne loof en enkele naald bomen die vechten voor het schaarse licht. Aan de randen groeien heerlijke krenten en geurt kamperfoelie in de avond schemering.
De berg met een hoogte van 9meter boven de rooilijn en de kolk langs de weg zijn overblijfselen van het rivier landschap dat ooit Herfte en omstreken domineerde.

Ouds bekende eigenaar:
1832: Herdik Borgman, Landbouwer ( bron: HISGIS Overijssel )